De paling staat 7-0 achter

Als een paling volwassen is, zwemt ie naar de Sargassozee. Dat is geen kinderachtige reis: ze zwemmen anderhalf jaar lang - zonder te eten! De Sargassozee ligt namelijk niet om de hoek, maar ten noorden van Cuba in de beruchte Bermuda driehoek. Hier hebben ze seks. Nou ja, ‘palingseks’: de vrouwtjes leggen op grote diepte eitjes en de mannetjes bevruchten die. Zoiets. Er is nog nóóit iemand geweest die gezien heeft hoe het precies in zijn werk gaat. Wel weten we dat het paren rond Valentijnsdag gebeurt. Vlak daarna duiken er ineens babypalinkjes op...

De babypalinkjes gaan vrijwel meteen op reis. Terug naar zoete wateren, ergens in Europa. Best knap dat ze gewoon de weg vinden, hè? Onderweg groeien ze uit tot glasaaltjes. Die noemen we zo omdat ze doorzichtig zijn. Na zo’n twee tot drie jaar trekken ze de Europese wateren (waaronder Nederland) in. In dit zoete water wordt de paling volwassen en dan zal ook hij - of zij - weer vertrekken naar de Sargassozee.

De ‘straatwaarde’ van babypaling (glasaaltjes) ligt hoger dan die van cocaïne… Dat zit zo: in Azië zijn ze dol op paling. Om te eten dan. Eén kilo glasaaltjes groeit uiteindelijk uit tot 3000 volwassen palingen. Dus dat is enorm interessant voor stropers en smokkelaars. Tegenwoordig smokkelen zij miljoenen glasaaltjes per jaar vliegtuigen in. Moet je je voorstellen: word je in een plastic zakje met water gestopt en ingepakt in een koffer en dan vlieg je naar de andere kant van de wereld... Deze illegale stroperij en smokkel is serious business: in 2019 werd er 5,7 ton glasaal door ­politie en douane onderschept (cijfers Europol).

Heb je eindelijk de Nederlandse kust bereikt, stoot je je kop tegen sluizen, dammen en gemalen. Had de paling maar vleugels! Deze problemen, die migratie-barrières genoemd worden, vormen een van de grootste bedreigingen voor de paling. Bij verschillende sluizen en dammen zijn er daarom verschillende zogenaamde ‘vispassages’. Daardoor kunnen jonge palingen hopelijk lángs deze barrières zwemmen. Om te kijken welke passage het beste werkt, doen we een ‘passagecheck-onderzoek’.

Elk jaar spoelen er vele palingen aan op de strandjes langs onze rivieren. Het lijkt alsof ze ‘geknakt’ zijn en daarom worden ze ‘knakalen’ genoemd. De wonden kunnen veroorzaakt zijn door de schoepen van gemalen, scheepsschroeven of in waterkrachtcentrales. RAVON en Sportvisserij Nederland doen er nu onderzoek naar. Wil je helpen? Word vrijwilliger!

De afspraken tussen Europese landen om de palingstand te verbeteren staan in de EU-Aalverordening. Landen moeten maatregelen nemen om rivieren ‘passeerbaar’ te maken. Maar waar begin je dan? Alleen al in Nederland zijn er duizenden barrières...

Gelukkig heeft de paling medestanders. Ook andere dieren hebben last van de barrières, en de rivieren worden er niet frisser op. Die moeten dóórstromen, zodat er vers water wordt aangevoerd. In een andere Europese wet, de Kader Richtlijn Water, wordt de Europese lidstaten opgedragen om hun zoete water schoner te maken en te zorgen dat het geschikt leefgebied is voor planten en dieren. Ook daarom worden migratiebarrières aangepakt.

Hoe goed waterbeheerders hiermee op weg zijn, checken we. De beste waterbeheerder ontvangt de Power to the Palingprijs.

Is de paling te lelijk om te redden? Volgens de IUCN is de paling ‘critically endangered’ en dat is ernstiger dan de status van de panda, de koala en de Siberische tijger.. En dáár maken veel mensen en organisaties zich wel druk om. Waarom dan niet om de paling? Oké, het is niet moeders mooiste, en je kunt geen palingen knuffelen. Maar we laten die arme stakker toch niet stikken? Kom in actie. Vóór de paling echt verdwijnt! Word paling-supporter, teken onze palingpetitie! Power to the paling!